واژیاب رسائل- تجرّی

صفحه 37 (طبق چاپ مجمع الفکر الاسلامی)

این بخش به مرور در حال تکمیل و اصلاح می باشد از شکیبایی شما متشکریم

ویرایش: اول

صفحه 37

و ینبغی التنبیه علی امور:و شایسته است آگاهی دادن بر اموری چند

قد عرفت: دانسته شد
لا یحتاج فی العمل: احتیاج ندارد در عمل وکار خود
بقطعه: به قطع و أنیقینش
إلى أزید من الادلة المثبتة : بیشتر از دلایل اثبات کنند
هذا هل هو حجة علیه : این (قطع) آیا اون (قطع) حجت است بر آن قاطع (که یقین حقیقی باشد یا جهل مرکب)
کبری لصغری:
حجة علیه من الشارع: (مطلقاً) حجت است بر آن قطع (چه مصادف با واقع باشد یا خیر) از نظر شارع مقدس
 

ظاهر کلماتهم: ظاهر سخنان و نوشته های فقهای بزرگوار
فی بعض المقامات: در برخی موارد
کما یظهر: همچنانکه معلوم می شود- ظاهر می گردد
من دعوی جماعة: از ادعای برخی از فقهای امامیه
أنّ ظانّ: اینکه گمان کننده
اذا أخّر: به تأخیر بیندازد
عصی: گناه کردهاست

لبیان ادنی:بخاطر بیان  ضعیف تر

 

صفحه 38
ادنی فردی الرحجان:از فرد رحجان (یعنی ظنّ که مرتبه ای پایین تر از قطع است)
و ان انکشف: اگرچه معلوم شود
 

حکی: حکایت شده – آمده است
عن النهایه: کتاب نهایه مرحوم علامه حلّی
التوقف فی العصیان: توقف در اینکه معصیت است یا نه
ان انکشف خلافه: اگر چه خلافش (باقی بودن وقت نه تنگی وقت نماز) ثابت شود
تذکره: کتاب تذکره علامه حلی
سیّد مشایخنا: مرحوم سید محمد مجاهد
واستقرب عدم: عدم (عصیان) را درست تر می طلبد و می داند

 

سلوک الطریق: مسافرت کننده-مسافر

المظنون الخطر: گمان به خطر (یا ضرر) دارد

اتمام الصلاة: نماز را تمام و کامل به جای آورد

عدم الضرر فیه: ضرر نداشتن در آن (سفر)

 

 

رسایل-تقریرات مقدمه درس

بسم الله الرحمن الرحیم

اِعلم أنَّ المُکَلِّفَ‏⁽¹⁾ إذَا التَفَتَ^‏(2) إلى حُکمٍ شَرعیٍٍ⁽³⁾ فإمّا أن یحصلَ له الشکَ فیه‏ أو القطع‏ أو الظّنَ‏

فإن حصل له الشک فالمرجع فیه هی القواعدُ الشرعیة الثابتة للشّاک فی مقام العمل ‏و تُسَمّى بالأصول العملیة⁽⁴⁾ و هی منحصرة^(5)‏ فی أربع‏ة⁽⁶⁾ لأن الشک

إما أن یلاحظ‏⁽⁷⁾ فیه الحالة السابقة أم لا⁽⁸⁾

و على الثانی⁽⁹⁾ فإما أن یمکن الاحتیاط أم لا ⁽¹⁰⁾

و على الأول فإما أن یکون الشک فی التکلیف(11) أو فی‏ المکلف به(12)

 فالأول مجرى⁽¹³⁾ الاستصحاب و الثانی مجرى التخییر و الثالث مجرى أصالة البراءة و الرابع مجرى قاعدة الاحتیاط. فالأول مجرى الاستصحاب و الثانی مجرى أصالة البراءة و الثالث مجرى قاعدة الاحتیاط و الرابع مجرى قاعدة التخییر

و بعبارة أخرى الشک إما أن یلاحظ فیه الحالة السابقة أو لا فالأول مجرى الاستصحاب‏و الثانی إما أن یکون الشک فیه فی التکلیف أو لا فالأول مجرى أصالة البراءة و الثانی إما أن یمکن‏الاحتیاط فیه أو لا فالأول مجرى قاعدة الاحتیاط و الثانی مجرى قاعدة التخییر و ما ذکرنا هو المختار فی مجاری الأصول‏ الأربعة و قد وقع الخلاف فیها و تمام الکلام فی کل‏واحد موکول إلى محله فالکلام یقع فی مقاصد ثلاثة الأول فی القطع و الثانی فی الظن و الثالث‏فی الأصول العملیة المذکورة التی هی المرجع عند الشک‏

 

 

پاورقی---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1. منظور مجتهد شأنی است
2. التفات اجمالی
3. منظور احکام خمسه (واجب، حرام، مستحب، مکروه و مباح است)
4. اصول عملیه در مقابل اصول اعتقادات-اصل گویند چون به وسیله آن، فروع احکام فقهی به دست می آید
5. حصر در این اصول چهار گانه استقرائی (نه عقلی)
6. اصول چهارگانه عبارتند: 1)استصحاب 2) تخییر 3) احتیاط  4) برائت
7. فیه: در آن مشکوک (حکمی که شک داریم)
8. أی: ام لا یلاحظ فیه الحالة السابقة
9. موردی که در شک حالت سابقه ملاحظه نمی شود
10. أی: ام لا یمکن الاحتیاط
11. ی
12. ی
13. جاری می شود(حکم شرعی)

 

 

 

تذکر: این مطلب نیازمند بازبینی است

استفاده تجاری از مطالب ممنوع است

درج آدرس در صورت کپی برداری به وبلاگ یا سایت دیگر، نشانه قدرشناسی شما از مدیریت وبلاگ می باشد